Martin draait al een tijd mee bij het RAP. Zoals zoveel van de redactieleden is hij opgeleid aan de TU Delft. Maar niet om architect te worden. Hij zag al snel in dat goede stedenbouw slechte architectuur kan verdragen, en dat andersom slechte stedenbouw niet kan worden gerepareerd met goede architectuur. ‘Als ik impact wil maken op de samenleving, kan ik beter stedenbouw gaan studeren’, was destijds zijn afweging.

Als stedebouwkundig supervisor bij de gemeente Leiden kijkt hij als Hagenees met een ‘Haagse blik’ naar die stad vol historie die zo vergroeid is met zijn buurgemeenten. ‘Ik ben in dienst van de samenleving, dat vind ik heel eervol en dat schept een grote verantwoordelijkheid. Eén van die verantwoordelijkheden is de burger van kundig advies te voorzien en goed te informeren.’

Wat het goede moment is om onderwerpen op de RAP-agenda te agenderen? ‘Als het onderwerp actueel is, vóórdat er politiek een besluit over is genomen. Het scherpt de gemeente om een plan van alle kanten te hebben belicht.

Over Martins persoonlijke leven kunnen we één en ander opmaken dankzij zijn gesproken column Stadhuistalk, voorafgaand aan ieder Stadscafé. Steeds weer weet hij het persoonlijke aan het professionele te koppelen of het nu over zorg, de ondergrond of stationsgebieden gaat.