Het gebouw voor de Leidse Studenten Vereniging Minerva is tussen 1961-1962 ontworpen door Architectenbureau J.W.C. Boks, W. Eijkelenboom en A. Middelhoek (het huidige EGM architecten). Aanleiding was de brand in 1959, die het toenmalige gebouw aan de Breestraat voor een groot deel verwoestte.

In eerste instantie was er sprake van restauratie van delen van het bestaande renaissancistische verenigingsgebouw uit 1875. Zo maakte architect Boks ontwerpschetsen waarin de karakteristieke gevel behouden zou blijven, terwijl de achterliggende constructie vergroot en praktischer ingedeeld zou worden. Boks was uiteindelijk zelf niet tevreden met de herstelplannen en meende dat er meer met het kavel kon: het werd een nieuwbouwproject. De architecten maakten een ontwerp met als uitgangspunt ‘de karakterisering van een sociëteit’. Dit resulteerde in een grote wenteltrap in het midden van het gebouw, die de dynamiek en levendigheid stimuleert.

Brutalisme, of bedoelden ze hufter-proof?
De toepassing van zwaar gedimensioneerde en onafgewerkte betonconstructies in dit gebouw is kenmerkend voor het Brutalisme, een stroming binnen het Nieuwe Bouwen. In Nederland zijn ongeveer 75 gebouwen in deze stijl ontworpen en voor Leiden is deze stijl vrij uniek. Het gebouw is door Erfgoed Leiden opgenomen als gemeentelijk monument. Bronnen: NAI/ Erfgoed Leiden