Aan weerszijden van de St. Petruskerk staat een reeks rijtjeshuizen, een ontwerp van Kropholler. Ze zijn van rode baksteen en hebben twee bouwlagen en een kapverdieping met hoog zadeldak. Kenmerkend zijn de overstekende goot en de erkers op de begane grond.

De indeling van de woningen is vrijwel identiek, maar aan de hoekwoningen zijn extra uitbouwen en vensters toegevoegd. De opvallende driezijdige erkers hebben schuine zijwanden en hadden oorspronkelijk glas-in-lood. Op de erkers liggen fraaie koperen schilddaken. Het groene koper contrasteert mooi met de rode baksteen.

Lessenaarsdak
Boven de erker zitten drie gekoppelde vensters, gescheiden door smalle muurdammetjes. Deze vensters liggen onder een streklaag (een laag van vertikaal gemetselde bakstenen) met sluitstenen van tufsteen. Ook de brievenbus is van dit tufsteen gemaakt. Op het dak liggen rode Romaanse dakpannen. De woningen hebben een dakkapel met lessenaarsdak.

De hoekwoningen aan het plein voor de kerk, waar de rechte rij overgaat in de gebogen rij, bestaan uit een onder- en bovenwoning. De ingang van de bovenwoning zit aan de Lammenschansweg. De ingang van de woning op de begane grond zit in een portiek centraal in de kopgevel aan het plein.

De Amsterdammer Alexander Jacobus Kropholler staat bekend om zijn baksteenarchitectuur, die tot de Delftse school wordt gerekend. Hij ontwierp voornamelijk raadhuizen en kerken. Kropholler lag regelmatig met andere architecten overhoop. Zijn reputatie raakte besmeurd omdat hij in de Tweede Wereldoorlog artikelen had geplaatst in tijdschriften die de bezetter controleerde. Hij ging de geschiedenis in als een ‘foute’ architect, en dat had veel invloed op de waardering van zijn werk.